Zondag
Er was ons verteld dat de kerkdienst om 07:00 zou beginnen, omdat dr. Morton voor zou gaan. Dus wij met ons goede gedrag om 06:50 naar de kerk, zat er praktisch geen kip in de kerk. Bleek dat de dienst gewoon om 07:30 begon. Dr. Morton hield zijn afscheidspreek over het zendingswerk van Paulus en hij hoopte dat het werk wat hij 9 jaar lang in Nkhoma heeft mogen doen, overeen kwam met hoe Paulus het bedoeld heeft.

Maandag
Omdat er deze week geen co-assistenten op de kinderafdeling zijn, hebben we meegelopen met de artsenvisite. We liepen mee met dokter Sigrid, een Nederlandse kinderarts die hier voor een jaar komt werken. Tijdens de ronde kwamen we bij een jongetje dat door de artsen min of meer was opgegeven. Dokter Sigrid vertelde dat er voor dit jongetje in Nederland waarschijnlijk ook geen hoop meer was geweest, maar dat ze wel veel meer middelen hadden gehad om een diagnose te stellen. Hier zijn die middelen gewoon niet, waardoor het soms gewoon raden is naar een goede diagnose.
Voor school moeten we een paar verpleegplannen maken, dus maandagmiddag zijn we bezig geweest om daar informatie voor te verzamelen.
Mister Sam is het hoofd van de kinderafdeling, een hele grappige man. Halverwege de dag werd hij gebeld, begon hij keihard mee te zingen met zijn eigen beltoon.Toen hij op wilde nemen was de beltoon al afgelopen. En het ergste is dan nog dat hij keihard om zichzelf moet lachen :)

Dinsdag
Vandaag zijn we weer meegeweest op Outreach, deze keer naar een ander dorpje, iets dichterbij. We zaten met nog meer mensen in het busje, dus het was geen straf dat we iets minder ver hoefden te rijden.
Samen met een verpleegkundige hebben we weer veel kindjes en moeders gevaccineerd in het Health Center.
's Middags kwam er een hele groep Nederlandse docenten in Hope's Inn, zij zullen hier een weekje blijven. Het is heel raar om ineens weer een hele groep mensen om je heen te hebben waarmee je in het Nederlands kan communiceren.
We zijn ook nog weer bezig geweest met het verpleegplan wat we gaan opstellen voor een jongetje.


Woensdag
Het was druk in de kapel vandaag. Dr. Morton deed daar voor de laatste keer een dienst. Zaterdag gaan ze weer terug naar de VS.

Het jongetje waar we het verpleegplan wilden opstellen is overleden, dat hoorden we vandaag. Ook dit jongetje was eerst naar een traditional healer geweest voordat hij naar het ziekenhuis werd gebracht. Hij is overleden aan de gevolgen van de medicijnen die deze traditional healer aan hem had gegeven. Dit is al het derde kindje in drie weken tijd dat overlijdt aan de gevolgen van traditionele medicijnen. Het is echt een groot probleem, maar er kan zo weinig aan gedaan worden. De ouders geloven vaak dat een traditonal healer echt genezende krachten heeft, het is veel goedkoper voor hen en veel dichterbij. Daarom komen ze pas naar het ziekenhuis wanneer het echt niet anders kan. Het is een heel machteloos gevoel dat we in het ziekenhuis vaak weinig kunnen doen wanneer een kindje echt veel traditionele medicijnen heeft genomen.

Gelukkig hebben we de dag wel leuk af kunnen sluiten met (alweer) pannenkoeken. Roos en Emmy gaan eind van deze week weg, maar de laatste paar nachten moesten ze ergens anders slapen, omdat de groep docenten eerder hadden geboekt en anders was er voor hen geen ruimte meer. Dus hebben we het traditionele afscheidsritiueel maar op woensdag gedaan. Het was echt een gezellig avondje!

Donderdag
Roos kwam vanochtend op de afdeling en zei dat er wel iemand met haar mee mocht naar de chirurgie-afdeling. Juul is met haar meegegaan en ze heeft een keizersnee gezien! Echt een hele bijzondere ervaring.
Ondertussen heeft Annelys aan een paar collega's nog wat Nederlands geleerd, dat vinden ze allemaal erg leuk :)

's Middags zijn we met de Duitsers naar een traditional healer geweest. Toen we aankwamen werden er stoelen uit alle huisjes gehaald en kregen we een plaatsje in de schaduw onder een grote boom in het midden van het dorpje. De traditional healer ging op een soort rieten mat voor ons zitten en we mochten vragen stellen. Het hele dorpje was uitgelopen om dit te zien. De vertaling was alleen niet optimaal, hahah. We vroegen bijvoorbeeld: 'Hoe bent u begonnen met traditional healing?' En het antwoord: 'Nee, we kiezen niet zelf de ziekte uit, we behandelen iedereen op dezelfde manier.'
Ze zegt zelf dat Jezus in haar komt en dat ze dan weet hoe ze de zieke moet behandelen. Het was allemaal heel bijzonder en we weten niet helemaal wat we er van moeten geloven.
Dus in principe zijn we niks wijzer geworden, maar het was wel een bijzondere ervaring. We mochten zelfs in haar 'geneesruimte' kijken. Een donker hok met een doek met een kruis er op en een paar trommels in de hoek.

Het is allemaal aan het leeglopen hier, want de Duitsers gaan zondag ook weg. Dit betekende wel weer een ouderwetse donderdagavond-pizza-avond. (Ja klopt, onze eetgewoontes gaan er nog niet echt op vooruit.) In de Bawa-Lodge waar de Duitsers verbleven, hebben we onze pizza's heerlijk opgesmikkeld.

Vrijdag
Het was deze dag heel rustig op de afdeling, zodat we met collega's veel Chichewa hebben kunnen oefenen. Leuk om te ervaren dat ze je zo graag iets over hun taal en cultuur willen leren. Andersom leren wij hun wat woordjes Nederlands, wat ze helemaal leuk vinden. 's Avonds zijn we wezen luisteren naar de t oefenen van de kerkband.

Zaterdag
We zijn deze zaterdag niet weggeweest, maar hadden goede voornemens om wat voor onze stage uit te gaan werken. Dat is er alleen nog niet helemaal van gekomen. We zijn nog even langs pediatrics gelopen om zoals beloofd onze collega's drop te laten proeven. Ze zeiden dat ze t lekker vonden, maar hun hoofd zei wat anders haha. Vandaag heeft de kok van Hopes Inn heerlijk vers brood voor ons gebakken. Het kan niet op tegen brood van bakkerij Schreuder of Ubak, maar het was wel echt erg lekker!