Zjuul & Aliesy in Malawi

Alles op z'n Malawian time

Zondag
We konden een half uurtje langer uitslapen! We hadden namelijk besloten om naar de Chichewa kerkdienst te gaan, omdat we daarvoor uitgenodigd waren door de jongeren. Deze dienst begon 'pas' om 08:00. Van de dienst zelf hebben we echt geen woord verstaan, maar gelukkig gaf de voorganger nog een korte samenvatting in het Engels. Het zingen was echt geweldig mooi! 

Maandag
Julia was maandag niet helemaal fit, dus had Annelys een dagje alleen stage op de kinderafdeling. Tijdens de lunch voelde Juul zich gelukkig wel weer wat beter. Door twee Malawiaanse mannen die ook in Hope's Inn verblijven werden we uitgenodigd om nsima te proberen, een echt een traditioneel Malawiaans gerecht. Hier wordt het iedere dag als lunch en als diner gegeten gecombineerd met een of ander sausje of groenteprutje. Onze eerste indruk: beetje smakeloos behangplaksel, maar met het sausje prima te doen ;)

Later in de middag had Annelys nog even overleg met onze stagebegeleider, we zouden om 08:00 precies bij zijn kantoor moeten zijn de volgende dag, om naar het Nursing College of Nkhoma te gaan voor een stempel. En er werd meteen afgesproken dat we donderdag naar het Nursing Counsil zouden gaan om geregistreerd te worden als verpleegkunde studenten. 

We zijn er ook achter gekomen dat we onze moeders erg dankbaar zijn dat er iedere dag een heerlijke maaltijd op tafel stond wanneer we uit school of werk kwamen. Nu moeten we zelf nog in de keuken aan de slag, als we zin hebben tenminste. Meestal gaat dat heel goed, maar maandag hadden we even geen inspiratie. Dan maar doperwtjes met een broodje ei. 

Dinsdag
We konden gelukkig weer met ons tweetjes naar de kinderafdeling. De overdracht begon zoals iedere dinsdag weer op de afdeling zelf met een lied in het Chichewa en gebed. Daarna werd er verteld dat er een kindje van 5 maanden was overleden die nacht. Haar ouders waren, toen het meisje ziek werd, met haar naar een traditional healer geweest. Deze had haar een bepaald kruid te geven waardoor ze ademhalingsproblemen kreeg en hierdoor te weinig zuurstof bij haar hersenen. Ze had een aantal dagen in coma gelegen en is dus uiteindelijk overleden. Zo verdrietig om te bedenken dat zij nog een heel leven had kunnen hebben als ze direct naar het ziekenhuis was gebracht.
Om 08:00 stipt moesten we natuurlijk bij Pauls kantoor zijn, dus wij als Nederlanders doen dat natuurlijk. Er kwam tegelijk met ons nog een ander meisje, dat er eigenlijk om 07:00 had moeten zijn, dus zij mocht nog even eerst. 
Het avondeten hebben we gezellig samen met Roos en Emmy (2 Nederlandse co-assistenten) gemaakt en opgegeten. Daarna hebben we nog heerlijk lang buiten gezeten en gekletst. 

Woensdag
Afgelopen week kwam er groot nieuws: Melania Trump zou een dezer dagen bezoek brengen aan Nkhoma Hospital. Plotseling vond men dat de muren op de kinderafdeling wel een likje verf konden gebruiken, dus alle kindjes met hun moeders moesten verhuizen naar een andere afdeling. Gelukkig waren de schilders klaar en konden we weer terug verhuizen naar de normale kinderafdeling. 

Verder verliep de dag rustig, waar we volgens een clinical officer nog wel even van mochten genieten. Hij vertelde dat binnenkort het malariaseizoen begint en dat er dan in een bed soms wel vier kindertjes liggen. 

Donderdag
De dag van het Nursing Counsil begon pittig vroeg, 6.30 moesten we namelijk al klaar staan bij Pauls kantoortje. Wij hadden deze verwachting: juiste papieren, betalen, geregistreerd worden en wegwezen. Dat verhaal ging mooi niet door. We moesten allereerst al anderhalf uur wachten voordat de juiste persoon aanwezig was. Daarnaast ging het gesprek niet zo soepel als we gedacht hadden. Maargoed vier uur later stonden we geregistreerd en al buiten. De rest van de dag hebben we vooral besteedt aan ons plan van aanpak voor stage.
De terugweg stopte onze stagebegeleider nog even om een paar levende kippen te kopen op een marktje en in de kofferbak te stoppen. Daarna moest hij nog 'vijf minuutjes' praten met iemand. Malawian time dan, daar beginnen we inmiddels al wel een beetje aan te wennen. Na een half uur in de warme auto te hebben gewacht, gingen we dan toch echt 'in 1x naar Nkhoma'. We zijn inderdaad nog maar één keertje gestopt bij een winkeltje.

Omdat Zoë, Moira en Noel (co-assistenten uit de UK) zondag vertrekken, werd er een pizzaparty georganiseerd. De pizza's waren verrukkelijk, ondanks dat ze meer koud dan warm waren, maar dat kan hier allemaal! Zo hebben we onze dag toch nog positief afgesloten.

Vrijdag
Studiedagje! We hebben ons plan van aanpak af weten te krijgen.
In de middag gingen we naar het afscheidsfeestje van dokter Mortens en zijn vrouw. Zij hebben 9 jaar in Nkhoma gewoond en gewerkt en gaan volgende week weer terug naar Amerika. 

Zaterdag
Roos en Emmy gingen naar Liwonde en wij zouden met hen mee kunnen reizen in de minibus tot Dedza.
Het was onze eerste minibus-ervaring. En wat voor één! Met 17 passagiers ín het busje en 1 iemand bovenóp het busje was het een hele belevenis. Af en toe voelde je een kippenvleugel van een van de vijftien kippen die onder de stoelen zaten langs je been strijken, heerlijk!
En het ding is: er zit geen logica in wie waar gaat zitten. Als je bij de volgende halte er uit moet en je zit helemaal achterin het busje, dan moet iedereen uit de bus, dan kan jij er uit, vervolgens wordt iedereen er weer ingestapeld en sjeest de bus weer verder.
We zijn gelukkig heelhuids aangekomen in Dedza bij de pottery. Hier worden echt de prachtigste vazen, mokken, schotels en borden handgemaakt en geschilderd. We hebben allebei een mooie mok gekocht. En je kan er heerlijk lunchen!
Toen we wilden gaan lunchen bleken er ineens 7 co-assistenten te zitten die ook in Nkhoma Hospital werken, en er werd net een fotoshoot van een bruiloft gedaan, dus het was echt een heerlijk dagje :)
De jongeren waren weer aan het oefenen voor de dienst van morgen, dus daar zijn we ook nog even gaan luisteren.

 

We vinden het echt heel leuk om jullie reacties te lezen, bedankt daarvoor!

Liefs van ons

Reacties

Reacties

Jan en Ellen

Hee meiden! Wat beleven jullie veel en wat ga je veel van Afrika houden! Gelukkig ben je weer beter Julia! Gefeliciteerd met je broertje van 18...
succes hoor met de studie, alle ervaringen en belevenissen! Lfs uit Schouwen xxx

Jan en Ellen

En nog één reactie dan: ik wil ook zo n kerkdienst!

T&F

Jaaa, weer een verhaaltje van de ladies. Heerlijk om te lezen. Succes! Fijne zondag! Liefs

Ietje & Bert

Oooooohhhh...... Wat geniet ik mee met jullie door de verhalen heen. Ik voel nog weer het gehobbel van die busritten en ja die kippen...... Echt SUPER!!
enne Bert geniet ook van jullie belevenissen.

Liefs & Zegen X

Fam.v.meeuwen

Ha allebei, wat een mooi verslag, zo herkenbaar allemaal!!
Doe de mortons de hartelijke groeten van ons als ze er nog zijn. Is al wel paar jaar geleden, zeg maar ouders van Karin.
Alles is onvoorspelbaar he?
Erg leuk om zo mee te leven met jullie.
Hopen dat jullie een fijne stage zullen hebben, een tijd die je vast nooit meer zal vergeten!! Hartelijke groetjes van ons

Marjanne

Ha,

Weer een nieuw verhaal! Jullie maken wel wat mee zo zeg. Leuk om zo met jullie mee te leven. Succes dames! PS: wat een mooie mokken :-)

Familie donker

Mooi weer de belevenissen van jullie te lezen. Ook de fotoos geven een goed beeld bij het verhaal. Er waren dan toch nog banken in de bus. We hebben ze gezien met banken eruit en proppen maar. Nou dan maar de volgende bus. Kunnen jullie ook de peanut artikelen kopen bij PB&J. Zal best voedzaam zijn bij de nzima.Meisjes heel veel geduld en " beware of stress"
als het anders gaat dan je verwacht. Groetjes uit Dronten

Oma Boot

Lieve meiden hartelijke groeten van mij oma boot

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!