Zjuul & Aliesy in Malawi

Laatste weekje op de kinderafdeling

Zondag
De 9 Nederlandse mensen hebben 'opgetreden' tijdens de kerkdienst. Ze waren eerder op bezoek geweest bij een basisschool en hadden de leerlingen van die school hetzelfde lied geleerd als ze zondag ging zingen. Dus het was een druk geklap en gezing, de 9 Nederlanders stonden er niet alleen voor :p
We waren door iemand van de band uitgenodigd om te komen luisteren naar een oefening, dus daar zijn we 's avonds nog even geweest.

Maandag
15 oktober, moederdag in Malawi. Dat geldt hier als een vakantiedag. Maar daar hadden we even geen rekening mee gehouden. Dus wij met ons goede gedrag met de minibus naar Lilongwe om ons visum te verlengen, was de hele tent daar gesloten :( Na onze inkopen in de supermarkt te hebben gedaan konden we dus weer rechtsomkeert.
's Middags hebben de jongeren van de band van de Chichewa service de moeders die in het ziekenhuis waren verrast met een optreden buiten. Het was zo mooi om die moeders zo blij te zien.

Dinsdag
We konden vandaag met Priscilla meerijden naar Lilongwe, dat scheelde ons weer een ritje met de minibus. Gelukkig was het met ons visum allemaal snel geregeld, we stonden met 10 minuutjes weer buiten. Daarna zijn we nog wat winkels ingegaan, Annelys heeft nog een mooi notitieboekje gescoord (sorry mama Hennegie).

Woensdag
Vandaag begon de eerste dag van de laatste week op pediatrics. Het was rustig op de afdeling. Zoals in de vorige blog al te lezen was is er ene mr. Sam die zijn eigen beltoon erg grappig vindt. Aangezien zijn mobiel elk kwartier wel een keer afgaat, is dat een deuntje wat je moeilijk uit je hoofd kan krijgen. En als Annelys eenmaal een deuntje in haar hoofd heeft.. Net toen iedereen even stil was op de afdeling klonk daar ineens 'Sams beltoon', en ook niet zachtjes. Iedereen zat eerst te kijken van: huh. En toen barstte iedereen in lachen uit en Annelys kon wel door de grond zakken.

Donderdag
Dit was een vrij heftige dag. We waren getuige van het overlijden van een kindje van 4 maanden oud, wat die morgen nog vrolijk naar ons lachte. We hebben nog proberen te reanimeren, maar dit mocht niet baten.

Vrijdag
Op onze laatste dag op pediatrics was de 'hoofdzuster' van de afdeling jarig, dus hadden we een verjaardagscake voor haar gemaakt. De Malawiaanse verpleegkundestudenten zagen ons met de cake door het ziekenhuis lopen, dus op het moment dat de cake aangesneden werd stond ineens de hele afdeling vol met verpleegkundestudenten. Stille regel: In Malawi eet je nooit in je eentje.

Zaterdag
Afgelopen donderdag is Stan weer teruggekomen uit de USA. Samen met Priscilla en Stan zijn we vandaag naar Salima geweest, een dorpje aan Lake Malawi. En wat was het mooi! Met een boot zijn we naar een eilandje gebracht, waar we de mooiste vissen in het water konden zien en konden genieten van het mooie uitzicht. Het is alleen een beetje jammer dat je er pas achter komt dat je je in had moeten smeren als je al rood begint te worden :( Het was heerlijk om even toerist te kunnen zijn, na een week vol indrukken.


Morgen gaan we met Stan en Priscilla naar een kerk in Lilongwe, kunnen we een keertje uitslapen want we hoeven pas om 09:00 te vertrekken!

Usiko wabwino!

Reacties

Reacties

Jan en Ellen

Wat maken jullie veel mee! Geweldig. Een reis om nooit te vergeten.
We lezen van blijde én droevige dingen. Sterkte hoor!

Annekie Haasjes

Wat een afwisseling van vreugde en verdriet! Bijzonder, die moederdag. Pijnlijk dat er weer een kindje is overleden.. We le(v)(z)en met jullie mee! :-)

Fam.v.meeuwen

Wat een heleboel indrukken ge?
Erg als zo,n klein kindje overlijd.
Jullie zijn al helemaal gewend zo te lezen?
Al een keer bij Karin geweest in lilongwe??
Een hele goede tijd nog en dank voor al de berichten en foto,s, erg leuk

Laurens

Ik vind het leuk om over jullie in Malawi te lezen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!